Co za historia! ŁKS vs. Stal Mielec | QUIZ

Dwukrotny mistrz Polski z Mielca swoją przygodę z Ekstraklasą rozpoczął 19 marca 1961 roku od spotkania z…. Łódzkim Klubem Sportowym. Dla Mielca było to wielkie wydarzenie, nic więc dziwnego, że na trybunach zjawiło się kilkanaście tysięcy kibiców, którzy, co przyznali po meczu sami zawodnicy, bardzo żywiołowo reagowali na boiskowe wydarzenia.

– [Publiczność mielecka] Niewątpliwie wyrobiona sportowo, a duszą i ciałem oddana swojej drużynie. Dopingowano Stal bardzo żywo. Gdy padła bramka, entuzjazm był niebywały. Zainteresowanie meczem przeszło wszelkie pojęcie – mówili o tamtym meczu ełkaesiacy. Zakończył się on remisem 1:1, bo na szybko zdobytą przez Henryka Szymborskiego bramkę, gospodarze odpowiedzieli wyrównującym trafieniem Helmuta Tobolika.

Co ciekawe, napastnik ŁKS-u niejako obiecał kibicom tego gola, bo rankiem, kiedy drużyna wsiadła do autokaru i ruszyła do Mielca, Szymborski pożegnał się z łodzianami bez słowa, natomiast z wyciągniętym ku górze palcem wskazującym, oznaczającym zdaniem dziennikarzy to, że znany piłkarz wpisze się na listę strzelców. Ze swej obietnicy mistrz Polski z 1958 roku zdołał się wywiązać, choć tym razem nie zapewniło to zwycięstwa.

Rewanż, rozegrany też w 1961 roku w Łodzi, zakończył się jednobramkowym zwycięstwem ełkaesiaków, którzy pokonali beniaminka 1:0 po golu Piotra Suskiego. Koniec końców Stal zajęła w swoim premierowym sezonie w elicie 12. miejsce (ostatnie bezpieczne), a wkrótce rozgościła się w ekstraklasie na dobre, stając się jedną z najlepszych drużyn ligi polskiej.

Specjalnie miejsce w historii rywalizacji ŁKS-u ze Stalą Mielec zajmują spotkania rozegrane w latach 70., gdy w obu zespołach występowały wielkie gwiazdy, w tym także światowego formatu. Ełkaesiacy byli w tamtym okresie zespołem chimerycznym, ale gdy wpadli w swój trans, zwłaszcza przy al. Unii 2, nie było na nich silnych.

Tak też wyglądał mecz rozegrany w marcu 1976 roku, gdy łodzianie wygrali 2:1 z walczącą o mistrzostwo Polski Stalą Mielec; drużyną, która w trzech poprzednich sezonach raz ligę wygrała, raz zdobyła wicemistrzostwo, a raz zajęła trzecie miejsce. Tego dnia ełkaesiakom nie przeszkodziła ani wyborna forma Grzegorza Laty, Henryka Kasperczaka i Jana Domarskiego, ani błotniste boisko. Znów zdołali łodzianie wrzucić ten swój piąty bieg, a wobec koncertowej gry bezradny okazał się nawet kandydat do mistrzowskiego tytułu. Goście za sprawą Laty szybko objęli wtedy prowadzenie, ale gole Andrzejów Drozdowskiego i Milczarskiego przechyliły szalę zwycięstwa na stronę ŁKS-u.

Oddajmy jednak rywalowi, że w tamtym okresie potrafił nam napsuć krwi. Jak trzy lata wcześniej, 28 listopada 1973 roku, gdy Stal pokonała ŁKS aż 7:0, a Jan Tomaszewski wściekły z powodu przebiegu spotkania w pewnym momencie zszedł z boiska. Warto również dodać, że po wspomnianej klęsce w Mielcu w niezwykły sposób zachowali się kibice ŁKS-u, którzy Tomaszewskiemu podarowali dla otuchy bukiet kwiatów, co chyba pomogło, bo dwa kolejne mecze ligowe łodzianie wygrali i to nawet bez straty gola.

Mecze ŁKS-u ze Stalą miały też niekiedy bardzo niespodziewanych bohaterów. Na początku sezonu 1988/1989 ŁKS zremisował ze Stalą w Mielcu 3:3, a wszystkie gole dla ełkaesiaków w tamtym spotkaniu zdobył debiutujący w ekstraklasie Robert Kozielski, dziś ceniony w środowisku naukowym profesor Uniwersytetu Łódzkiego (i jedyny autor hat-tricku dla ŁKS-u w starciach ze Stalą Mielec).

Najwyższe zwycięstwo nad Stalą „Rycerze Wiosny” odnieśli natomiast 2 października 1993 roku, kiedy z miasta włókniarzy Stal wyjechała z bagażem aż pięciu goli, a te gole dla trenowanych przez Ryszarda Polaka gospodarzy zdobyli wówczas Tomasz Wieszczycki (dwie), Rafał Pawlak, Zdzisław Leszczyński i Mariusz Gałaj. Po tamtym, bardzo udanym w wykonaniu łodzian sezonie, zakwalifikowaliśmy się do europejskich pucharów, dzięki czemu jesienią 1994 roku cieszyliśmy się rywalizacją z FC Porto.

Warto dodać, że lista zawodników i trenerów, którzy w przeszłości reprezentowali barwy obu klubów jest długa. Wśród nich są m.in.: Artur Adamus, Lukáš Bielák, Piotr Czachowski, Piotr Duda, Marcin Flis, Janusz Kaczówka, Rafał Kupidura, Edward Maleńki, Adam Ratajczyk, Michał Trąbka, Maciej Wolski, Jakub Wróbel, Bogusław Wyparło, Henryk Jałocha i Józef Walczak, a także trenerzy Włodzimierz Gąsior i Jacek Machciński (asystent w ŁKS-ie).

Dwa ostatnie starcia ŁKS-u ze Stalą Mielec odbyły się niedawno w Ekstraklasie. W Mielcu lepsza o jedną bramkę okazał się Stal, a w rewanżu, na zakończenie sezonu, łodzianie wygrali 3:2 po golach Kaya Tejana, Engjella Hotiego i Pirulo.