Συνάντηση Ζελένσκι με Πούτιν: Αν, που και πότε

Θα είναι η Γενεύη; Μήπως η Ρώμη ή η Βουδαπέστη που προκρίνουν οι Ρώσοι ως φιλικό έδαφος; Ή μπορεί να είναι η Κωνσταντινούπολη, έπειτα μάλιστα και από τη χθεσινή τηλεφωνική συνομιλία του Ταγίπ Ερντογάν με τον Βλαντίμιρ Πούτιν; Ή μήπως τελικά κάθε συζήτηση για τον τόπο μιας πιθανής συνάντησης των προέδρων της Ρωσίας και της Ουκρανίας είναι μάταιη, αφού ο Πούτιν όταν δεν αποκαλεί τον Ζελένσκι «παράνομη μαριονέτα της Δύσης» τον αγνοεί επιδεικτικά; Οπως αναρωτιούνται οι “New York Times“: «Πώς θα τον συναντήσει όταν δεν λέει καν το όνομά του;».

Η αισιοδοξία που δημιουργήθηκε λίγο μετά την επίσκεψη των ευρωπαίων ηγετών στην Ουάσιγκτον για μια πιθανή σύνοδο κορυφής Ρωσίας – Ουκρανίας, η οποία θα αποτελούσε την αρχή του τέλους για τον πόλεμο που διαρκεί τριάμισι χρόνια, έχει δώσει τη θέση της στην έντονη αμφιβολία ότι κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει. Οι Ευρωπαίοι συνεχίζουν να εξετάζουν εγγυήσεις ασφαλείας, ενώ χθες οι αρχηγοί των γενικών επιτελείων των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ είχαν «μια εξαιρετική, ειλικρινή συζήτηση» κατά τη διάρκεια τηλεδιάσκεψης, σχετικά με τα αποτελέσματα των πρόσφατων εξελίξεων στην Ουκρανία, σύμφωνα με τον ναύαρχο Ντραγκόνε, επικεφαλής της στρατιωτικής επιτροπής της Συμμαχίας. Ωστόσο η ρωσική ηγεσία σπεύδει να τονίσει πως όλα αυτά μπορεί να είναι μάταια, καθώς, όπως είπε ο υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, οι προσπάθειες επίλυσης ζητημάτων ασφαλείας που σχετίζονται με την Ουκρανία χωρίς τη συμμετοχή της Μόσχας αποτελούν «ουτοπία, έναν δρόμο προς το πουθενά». «Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με το γεγονός ότι τώρα προτείνεται να επιλυθούν ζητήματα ασφάλειας, συλλογικής ασφάλειας, χωρίς τη Ρωσική Ομοσπονδία. Αυτό δεν θα λειτουργήσει» τόνισε ο ρώσος διπλωμάτης κατηγορώντας τους ευρωπαίους ηγέτες που συναντήθηκαν με τον Τραμπ και τον Ζελένσκι ότι προέβησαν σε «μια αρκετά επιθετική κλιμάκωση της κατάστασης, μάλλον αδέξιες και, γενικά, ανήθικες προσπάθειες να αλλάξουν τη θέση της κυβέρνησης Τραμπ και του προέδρου των ΗΠΑ προσωπικά… Δεν ακούσαμε καμία εποικοδομητική ιδέα από τους Ευρωπαίους εκεί». Τόνισε πως πρέπει πρώτα να γίνουν συναντήσεις αντιπροσωπειών από τις δύο πλευρές – όπως αυτές που έγιναν στην Κωνσταντινούπολη – και επιστέγασμα όλων αυτών μπορεί να είναι μια σύνοδος Πούτιν – Ζελένσκι, παραπέμποντάς τη δηλαδή σε απώτερο χρόνο. Ο Λαβρόφ πρότεινε εγγυήσεις ασφαλείας με βάση το σχέδιο συμφωνίας που συζητήθηκε μεταξύ των αντιμαχόμενων μερών στην Κωνσταντινούπολη το 2022, το οποίο προέβλεπε ότι τις εγγυήσεις θα τις προσέφερε μια ομάδα χωρών, στις οποίες τώρα η Μόσχα θέλει να είναι επικεφαλής η Κίνα, βάζοντας έτσι και το Πεκίνο στο παιχνίδι. Εν τω μεταξύ, οι ρωσικές δυνάμεις συνεχίζουν τη σταθερή προέλασή τους στα εδάφη της Ανατολικής Ουκρανίας.

Επειτα από όλα αυτά, η συνάντηση Πούτιν – Ζελένσκι φαντάζει ακόμα πιο μακρινή. Οπως σημειώνει η “Repubblica”, είναι «αδύνατον να βρει κάποιος επίσημη ρωσική δήλωση που να αναφέρει το όνομα του Ζελένσκι. Ο ουκρανός πρόεδρος είναι ο Ανώνυμος». «Ο Πούτιν θα συναντιόταν με τον Ζελένσκι» εξηγεί στους “New York Times” ο Γκριγκόρι Γκολόσοφ, πολιτικός επιστήμονας της Αγίας Πετρούπολης, «μόνο αν ήταν σαφές ότι η συνάντηση θα ήταν μια συνθηκολόγηση για την Ουκρανία, μια παραδοχή ήττας από τον Ζελένσκι». Επιπλέον, ο ρώσος πρόεδρος έχει βασίσει την ανάγκη για πόλεμο στην ψευδή ιδέα ότι ο Ζελένσκι είναι ένας παράνομος ηγέτης, που ηγείται ενός καθεστώτος που πρέπει να «αποναζιστικοποιηθεί», ένοχος για γενοκτονία κατά της ρωσόφωνης μειονότητας της Ουκρανίας. Ο ηγέτης του Κρεμλίνου προσπάθησε ακόμα και να δυσφημήσει την εβραϊκή ταυτότητα του Ζελένσκι, ισχυριζόμενος ότι ο ουκρανός πρόεδρος «δεν είναι πραγματικός Εβραίος». Η συνάντηση μαζί του πρόσωπο με πρόσωπο θα ισοδυναμούσε με νομιμοποίησή του, δίνοντάς του έναν ρόλο ισότιμου: το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή, από αυτό που θέλει να πετύχει ο Πούτιν με τον πόλεμο. Οι Ρώσοι κάνουν τα πάντα για να δείξουν ότι υποτιμούν την Ευρώπη και τις προσπάθειές της. Το βράδυ της Δευτέρας προσγειώθηκε σε χωράφι στην Ανατολική Πολωνία ρωσικό drone και η κυβέρνηση της Βαρσοβίας κατηγόρησε τη Μόσχα ότι προκαλεί τις χώρες του ΝΑΤΟ ακριβώς τη στιγμή που εντείνονται οι προσπάθειες για τον τερματισμό του πολέμου.