Πολάκης για αρχηγός
Με την ευαισθησία, η οποία είναι παγκοίνως γνωστό ότι με διακρίνει, και με την επίσης γνωστή αγωνιστικά αριστερή δημοκρατική μου ταυτότητα, υπογραμμίζω τον ιστορικό χαρακτήρα της χθεσινής ημέρας: ο «πολλά βαρύς και όχι» Πολάκης, ο άνθρωπός μου, ο καλός πελάτης της στήλης, με τον οποίο συμπορεύτηκα τόσα χρόνια, θα είναι υποψήφιος για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ! Το χαρμόσυνο, από κάθε άποψη νέο, ανήγγειλε ο ίδιος, αμέσως μετά την κατάθεση στο κόμμα του σχετικής επιστολής, συνοδευόμενης από 31 υπογραφές μελών της Κεντρικής Επιτροπής και μία ενός εκ των τριών… παππάδων του ΣΥΡΙΖΑ, του Νίκου, του ευρωβουλευτή με το γνωστό απύλωτο «στόμα» («όμοιος ομοίω αεί πελάζει», έλεγαν σε ανάλογες περιπτώσεις οι αρχαίοι). Συνόδευσε δε την επιστολή και με το – ήδη γνωστό – πόθεν έσχες του (γνωστό, διότι βουλευτής είναι, υποχρεούται να καταθέτει), και εν συνεχεία εκφώνησε στους δημοσιογράφους τον… πανηγυρικό της ημέρας.
Κατά τη διάρκεια του οποίου το έριξε στο καλαμπούρι. Κατέθεσε, είπε, την υποψηφιότητά του, διότι η χώρα χρειάζεται «ισχυρή αντιπολίτευση», εννοώντας φυσικά τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο φουκαράς, ούτε που έχει καταλάβει τι έχει συμβεί στον ΣΥΡΙΖΑ, εξαιτίας και της δικής του «συμμετοχής». Αξιωματική αντιπολίτευση ήταν κάποτε. Τώρα, γεια σας. Καλά να ‘μαστε, να ‘χουμε να τη θυμόμαστε…
«Παγίδα» με το πόθεν έσχες
Η κίνησή του, ωστόσο, παρήγαγε και ένα πολιτικό αποτέλεσμα. Οπως είπε, κατέθεσε και δήλωση πόθεν έσχες μαζί με την υποψηφιότητα, σύμφωνα με την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής. Αυτό πρακτικά σημαίνει – και όχι μόνο γιατί ο ίδιος προσκάλεσε και τους άλλους υποψηφίους να το κάνουν – ότι νομιμοποίησε την απόφαση, και προφανώς και τη διαδικασία. Αρα ο έκπτωτος πρόεδρος Κασσελάκης πρέπει και αυτός να καταθέσει το πόθεν έσχες του, για να είναι υποψήφιος. Οπότε οι οπαδοί και τα στελέχη που τον στηρίζουν δεν έχουν πλέον καμία δυνατότητα να ανατρέψουν την απόφαση, ή ακόμη και να την τροποποιήσουν, πριν από τις εκλογές, με απόφαση του συνεδρίου.
Ο «πολλά βαρύς και όχι» πονηρός Κρητικός δημιούργησε προηγούμενο, και αυτό με τη σειρά του δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα για τον έκπτωτο Κασσελάκη.
Η φαρσοκωμωδία δεν έχει τέλος. Κάθε μέρα, καινούργιο «έργο». Τρέλα!..
Στο στόχαστρο των συριζοτρόλ
Το γεγονός ότι και ο Σωκράτης Φάμελλος ανακοίνωσε τη δική του υποψηφιότητα επίσης χθες, μέσω social media (αυτός δεν μάζεψε – ακόμη – υπογραφές, ούτε κατέθεσε πόθεν έσχες) δεν θα το σχολιάσω. Αναμενόμενο ήταν, το γνώριζαν όλοι, ότι τελικά σε αυτόν θα κατέληγε η ομάδα των υποστηρικτών του προέδρου Αλέξη, του βετεράνου, του απόμαχου, από τη στιγμή που η Ολγα Γεροβασίλη αποφάσισε να μην κάνει το βήμα (στο κενό).
Δεν θα σχολιάσω την υποψηφιότητα, κυρίως διότι πρόκειται για έναν ευπρεπή άνθρωπο, ο οποίος τα πήγε καλά ως πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, και κυρίως γιατί αποπνέει ένα ήθος. Θα σταθώ μόνο στο πώς υποδέχθηκαν την πρωτοβουλία του οι οπαδοί και τα τρολ του κόμματος, προεξάρχοντος του επίσημου κασσελακικοτρόλ «Πεν Νταλαούρα».
Πέρασα κανένα μισάωρο (ναι, μάλιστα) διαβάζοντας τα σχόλια κάτω από το βίντεο που είχε αναρτήσει για την υποψηφιότητά του. Ηταν ένα μισάωρο, αληθινή απόλαυση. Το τι του έγραψαν του ανθρώπου, δεν έχει περιγραφή. Βασικά δεν υπάρχει κάτι που να μην του το «έσουραν». Βρισιές, χυδαιολογήματα, απειλές, ακόμη και βρωμιές. Αυτοί υποτίθεται ότι είναι αριστεροί, προοδευτικοί άνθρωποι, δημοκρατικών πεποιθήσεων.
Συστήνω ανεπιφύλακτα να κάνετε μια «βόλτα» από το προφίλ αυτού του ανθρώπου στο Χ (πρώην Twitter). Δεν θα χρειαστεί ιδιαίτερη προσπάθεια να καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι «Αγιο είχαμε…» που γλιτώσαμε από αυτόν τον συρφετό.
Ζητείται ψυχραιμία
Είπαμε ότι νικητής του debate ήταν το ΠΑΣΟΚ, το οποίο απέπνεε σοβαρότητα και έδειξε ότι οδηγείται συντεταγμένα και ενωτικά στις εκλογές της 6ης Οκτωβρίου, και φαίνεται πως αυτό δεν άρεσε σε κάποιους από τους «φιρφιρίκους» που περιτριγυρίζουν τους υποψηφίους. Αλλιώς πώς να εξηγήσει κανείς χθεσινή, αγχώδη θα τη χαρακτηρίσω, ανάρτηση του Χάρη Δούκα στο Χ, σύμφωνα με την οποία «συνεργάτες» του Νίκου Ανδρουλάκη έχουν αναλάβει εργολαβικά τη δολοφονία του χαρακτήρα του! Αφορμή; Ακούστε ιστορία τώρα. Δημοσιογράφος, προερχόμενος από την Ανανεωτική Αριστερά, υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ στις τελευταίες εκλογές, αναπαράγει στη σελίδα του στο Facebook σκίτσο του Ανδρέα Πετρουλάκη το οποίο εμφανίζει τον Χάρη Δούκα να καταθέτει, υποτίθεται, στεφάνι στο μνημείο… πεσόντων της ΕΡΤ!!
Αυτό ο Δούκας το θεωρεί «δολοφονία χαρακτήρα», και το χρεώνει στον Ανδρουλάκη!!!
Τι σχέση έχει ο Πετρουλάκης με τον Ανδρουλάκη, αυτό μόνο οι «φιρφιρίκοι», κακοί σύμβουλοι του δημάρχου, μπορούν να το αποκαλύψουν. Τι σχέση έχει ο δημοσιογράφος με τον Ανδρουλάκη, κι αυτό οι ίδιοι πρέπει να μας το πουν. Οπως επίσης, να αναφέρουν και το αν πιστεύουν πως ένα σκίτσο πρέπει να λογοκρίνεται, όπως φυσικά και ο δημιουργός του.
Το θέμα όμως είναι ότι με κάτι τέτοια πάει να χαλάσει ένα καλό κλίμα, κι αυτό φαίνεται να μην απασχολεί ιδιαίτερα τους συγκεκριμένους. Αλλά ευθύνεται κι ο Χάρης. Είναι δυνατόν να πέφτει στην παγίδα τους, με τόση ευκολία; Τόσο άγχος πια;
Ψυχραιμία, συστήνω…
Μάχη για φθηνότερο ρεύμα
Κάνει δουλίτσα στις Βρυξέλλες το ΠΑΣΟΚ, και κάνει καλή δουλίτσα. Οπως με ενημέρωσε ο ίδιος ο ευρωβουλευτής Γιάννης Μανιάτης, συναντήθηκε με τον νέο επίτροπο για την Ενέργεια και τη Στέγαση, Νταν Γιόργκενσεν, και η συνάντηση μόνο εθιμοτυπική δεν ήταν. Ο και καθηγητής Μανιάτης, που το ξέρει το έργο «ενέργεια» απέξω κι ανακατωτά (έχει χρηματίσει και υπουργός στην Ελλάδα), ζήτησε από τον νέο επίτροπο να προχωρήσει άμεσα στην ανάλυση των αιτίων για τις υπερβολικές τιμές ενέργειας (φυσικό αέριο, ηλεκτρικό, καύσιμα) στην Ελλάδα, που έχουν ισχυρή επίπτωση στο βιοτικό επίπεδο της χώρας. Παράλληλα, τον κάλεσε να αναλάβει πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση του προβλήματος που έχει προσλάβει κοινωνικές διαστάσεις, και υπογράμμισε τον σημαντικό γεωπολιτικό ρόλο της χώρας μας από το 2010-2014 στην Ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια.
Οχι, επιστολές ο Μανιάτης δεν έστειλε στην πρόεδρο Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, επί του παρόντος. Αλλά τον έχω ικανό. Παρότι γνωρίζει την τύχη ανάλογων επιστολών που στέλνονται από την Ελλάδα με αποδέκτρια την πρόεδρο της Κομισιόν…
Αποχαιρετισμός στον Μόρτζο
Σε ένα μακρινό παρελθόν, τότε που ως πιτσιρικάς στην «Εξόρμηση», την κομματική εφημερίδα του ΠΑΣΟΚ, έκανα τα πρώτα μου βήματα στη δημοσιογραφία, γνώρισα ως «πολιτιστικός» συντάκτης έναν σπουδαίο ηθοποιό. Μορφή εκείνα τα χρόνια, διότι είχε πλάκα τα γαλόνια, που λένε, ως ένας από την dream team του «Θεάτρου Τέχνης» του Καρόλου Κουν. Τον έλεγαν Γιάννη Μόρτζο, γίναμε φίλοι, τον παρακολούθησα πάμπολες φορές στο υπόγειο της Στοάς του Αρσακείου, και αργότερα, όταν ακολούθησε δική του καριέρα σε διάφορα θέατρα. Περιττεύει να σημειώσω πόσο σπουδαίος ηθοποιός ήταν, όπως περιττεύει και να αναφέρω ότι με το μοναδικό ταλέντο που διέθετε, μπορούσε να αποδώσει εκπληκτικά ρόλους τόσο στην κωμωδία, όσο και στο δράμα, με την ίδια ευκολία. Ο Γιάννης, που είχε μια αδιατάρακτη προσωπική σχέση με τον Ανδρέα, ήταν υποψήφιος στις εκλογές του 1981, περισσότερο γιατί ήθελε να αγωνιστεί για την Αλλαγή, παρά γιατί τον ενδιέφερε η καριέρα στην πολιτική.
Εφυγε προχθές, έπειτα από σκληρό αγώνα που έδωσε καρτερικά, και όσοι τον γνωρίσαμε έχουμε να θυμόμαστε έναν καλό άνθρωπο, που διέθεσε τα πάντα για το θέατρο και ως το τέλος παρέμεινε ΠΑΣΟΚ.