Νέα και τελευταία παράταση λόγω επιτυχίας στον «Παιχνιδοποιό»
Ο «Παιχνιδοποιός», το ανατριχιαστικό θρίλερ του χολιγουντιανού σταρ Γκάρντνερ ΜακΚέυ, σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Κοέν, με τους Ραφίκα Σαουίς και Γιώργη Παρταλίδη, που έγινε talk of the town της θεατρικής Αθήνας σημειώνοντας απανωτά sold out από την πρώτη μέρα παραστάσεων, παίρνει νέα και τελευταία παράταση λόγω της μεγάλης προσέλευσης και συνεχίζεται για 8 μόνο παραστάσεις.
Η παράσταση που γέμισε το Μικρό Γκλόρια, ρίχνει οριστικά αυλαία στις 26 Φεβρουαρίου και παίζεται κάθε Σάββατο στις 21.30 και Κυριακή στις 20.30. Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους υποδύονται οι Ραφίκα Σαουίς και Γιώργης Παρταλίδης.
Η ιστορία βασίζεται στην αστυνομική νευροψυχολόγο Μωντ Κρίστοφερζει, η οποία ζει απομονωμένη στους λόφους του Λος Άντζελες. Τον τελευταίο καιρό την απασχολεί, σε βαθμό εμμονής, μια πρωτοφανής, ανεξιχνίαστη υπόθεση που έχει αναλάβει. Ένας παρανοϊκός άντρας, αγνώστων στοιχείων, πραγματοποιεί κατά συρροή επιθέσεις στις ανυποψίαστες γυναίκες της πόλης, με έναν τρόπο τρομακτικά παράδοξο. Δεν τις δολοφονεί. Δεν τις βιάζει. Σαγηνεύει τα θύματά του, τα οδηγεί οικειοθελώς στο κρεβάτι και στο τέλος τα ακινητοποιεί με λοβοτομή. Μετατρέποντας τις σε άβουλα παντοτινά του παιχνίδια.
Η Μωντ έρχεται αντιμέτωπη με την αγριότητα αυτών των εγκλημάτων σχεδόν καθημερινά. Είναι εκείνη που έχει αναλάβει τη φροντίδα των θυμάτων του. Ένα ήσυχο –κατά τα άλλα–βράδυ, ένας συμπαθής νεαρός τής χτυπά την πόρτα, ζητώντας λίγη βοήθεια, καθώς ξέμεινε στα μέρη της επειδή χάλασε το ποδήλατό του, πυροδοτώντας μια αναπάντεχη εξέλιξη.
Ο «Παιχνιδοποιός» είναι ένα έργο βαθιά ανησυχητικό και απολύτως επίκαιρο. Ένα κλασικό θρίλερ μυστήριου που παγώνει το αίμα και κρατά τον θεατή στην άκρη του καθίσματος. Το δραματουργικό αυτό κομψοτέχνημα χαρακτήρων, που λατρεύτηκε από τον Μπράιαν Ντε Πάλμα -ο οποίος επιχείρησε επανειλημμένα να το μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη με πρωταγωνιστή τον Κόλιν Φερθ- έχει υμνηθεί, μεταξύ άλλων, από τη Washington Post και τη Daily Express, και αποτελεί ένα κλασικό δείγμα του σύγχρονου αμερικάνικου ρεαλισμού, ακροβατώντας με μαεστρία ανάμεσα στο ψυχολογικό θρίλερ και το κοινωνικό σχόλιο.
Και παρότι γραμμένο το 1984, το έργο συνομιλεί απευθείας με το σήμερα και χτυπά στην καρδιά της εγκληματικής επικαιρότητας, προφητεύοντας τη συζήτηση περί γυναικοκτονίας, ενώ ο ήρωας του έργου εμπνέεται από τον serial killer της σειράς Dahmer που σαρώνει αυτή την περίοδο στο NETFLIX.