Αφήστε τις επιχειρήσεις
Μόνο το φθινόπωρο του 2021, μετά το άνοιγμα δηλαδή από τις καραντίνες και την παγκόσμια οικονομική έκρηξη, είχε παρατηρηθεί ανάλογη προσδοκία ανάπτυξης στην καρδιά της ελληνικής παραγωγής, τη μεταποίηση, σαν αυτή που καταγράφηκε τον Μάρτιο. Η μεταποίηση στην Ελλάδα, ο γνωστός δείκτης PMI, εκτινάχθηκε στις 56,9 μονάδες, από τις 55,7 που ήταν τον Φεβρουάριο, πολύ πάνω από το 50 που είναι το όριο που χωρίζει την ύφεση από την ανάπτυξη. Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της προσδοκίας που υπάρχει ότι κάτι καλό έρχεται, είναι ότι η επίδοση είναι η τρίτη υψηλότερη των τελευταίων 21 ετών, πίσω μόνο από τις πανδημικές επιδόσεις των 59,3 και 57,4 μονάδων του Αυγούστου και του Σεπτεμβρίου του 2021. Εκείνη τη χρονιά η ανάπτυξη που καταγράφηκε ήταν διψήφια μετά το καταναλωτικό ξέσπασμα που παρατηρήθηκε. Τώρα ξεκινήσαμε τη χρονιά από το +1,2% του τελευταίου τριμήνου του 2023 και πάμε για το ταπεινό +2,5% για το σύνολο του 2024.
Για όσους δεν γνωρίζουν, ο δείκτης PMI δημοσιεύεται κάθε μήνα σε όλες τις αναπτυγμένες και αναδυόμενες οικονομίες παγκοσμίως έπειτα από έρευνα στην οποία συμμετέχουν περισσότερες από 400 εταιρείες σε κάθε χώρα. Τα σημεία που εξετάζονται είναι οι νέες παραγγελίες, η παραγωγή, η απασχόληση, ο χρόνος παράδοσης προμηθειών και των αποθεμάτων προμηθειών. Αποτυπώνονται δηλαδή οι συνθήκες λειτουργίας των μεταποιητικών επιχειρήσεων. Η πραγματική ιδιωτική οικονομία εν συνόλω.
Τον Μάρτιο, οι εκπρόσωποι των επιχειρήσεων ανέφεραν αύξηση των νέων παραγγελιών για εξαγωγές με τον ταχύτερο ρυθμό της τελευταίας διετίας. Αρα οι δουλειές πάνε καλά και ως εκ τούτου η παραγωγή αυξήθηκε, στα επίπεδα του Αυγούστου του 2021. Για να αυξηθεί η παραγωγή, οι εταιρείες αύξησαν και τον αριθμό προσωπικού. Με τον ταχύτερο ρυθμό, τον υψηλότερο από τον Απρίλιο του 2022. Μάλιστα πέτυχαν αυτή τη βελτίωση παρά την αύξηση στις τιμές των εισαγόμενων υλικών που χρησιμοποιούν, αλλά και των υψηλότερων τιμών χρέωσης που πούλησαν τα προϊόντα τους. Δηλαδή οι αγορές που απευθύνθηκαν χρειάζονταν τόσο πολύ το προϊόν, που συμφώνησαν να το πληρώσουν και σε αυξημένες τιμές.
Ολα αυτά συνέβησαν και πλέον υπάρχει η προσδοκία ότι θα μεταφραστούν σε ανάπτυξη τους επόμενους μήνες σε ένα σημαντικό κομμάτι της οικονομίας, το οποίο συνήθως συμπορεύεται με τη συνολική επίδοση. Συνέβησαν ωστόσο και κόντρα σε κάθε πολιτική «λογική». Τουλάχιστον εγχώρια. Κόντρα στο κλίμα γκρίνιας και εσωστρέφειας που παρατηρείται στη χώρα μας. Αν θέλετε κόντρα και στην οικονομική κατάσταση πολλών εργαζομένων και νοικοκυριών. Η προσδοκία σε αυτό το κομμάτι της οικονομίας, τη μεταποίηση, που σίγουρα δεν είναι κρατικοδίαιτο, αλλά αποτελεί μέρος της κανονικής ιδιωτικής οικονομίας, εκπέμπει υγεία και προοπτικές μεγάλης ανάπτυξης.
Αυτό το κομμάτι της οικονομίας, το οποίο άντεξε στις κρίσεις, θέλει ωστόσο για να συνεχίσει να πορεύεται ορισμένα απλά πράγματα. Ενα κράτος που δεν θα του βάζει εμπόδια. Μια κυβέρνηση που θα πατάει γερά στα πόδια της και θα ασχολείται με αυτά που μετράνε και όχι με τα γύρω γύρω, τα άσχετα με τη δουλειά που έχει αναλάβει. Γιατί μέσω της ανάπτυξης των υγιών επιχειρήσεων θα βελτιώνεται η ζωή των πολιτών, που στο κάτω κάτω για αυτό έχουν εκλέξει την κυβέρνηση. Τα υπόλοιπα αφήστε τα στις επιχειρήσεις. Αυτές έχουν μάθει και το ρίσκο να διαχειρίζονται και να σηκώνονται όταν τα προβλήματα πάνε να τις λυγίσουν.