Ինձ կարգապահական տույժի ենթարկելու որոշումը Արթուր Սարգսյանի՝ ՄԻԵԴ-ում գտնվող գործով Կառավարությանը ծառայություններ մատուցելն է. Տիգրան Եգորյան
Արթուր Սարգսյանի՝ «Հաց բերողի» փաստաբան Տիգրան Եգորյանի նկատմամբ կարգապահական վարույթ էր հարուցվել «Ազատություն և հայրենիք» հիմնադրամի հոգաբարձուների խորհրդի անդամներ Արուսյակ Հայրապետյանի և Թեհմինե Ենոքյանի բողոքի համաձայն:
Փաստաբանների պալատի խորհուրդը մեղավոր է ճանաչել փաստաբան Տիգրան Եգորյանին և նշանակել կարգապահական տույժ՝ 8 ժամ դասընթաց Քրեական դատավարության ոլորտի վերաբերյալ 6 ամսվա ընթացքում: Այս առնչությամբ Tert.am-ը զրուցեց փաստաբան Տիգրան Եգորյանի հետ:
-Պարոն Եգորյան, Փաստաբանների պալատի որոշումը՝ Ձեզ ենթարկել կարգապահական տույժի մեկ կազմակերպության անդամների դիմումի հիման վրա, նախադեպ չի՞ դառնա, որ այսուհետ ցանկացած երրորդ անձ կարող է խառնվել պաշտպանի ու պաշտպանյալի հարաբերություններին և հարցականի տակ դնի պաշտպանի կատարած աշխատանքը:
-Հենց այդպիսի հնարավորություն և կառուցակարգ է ստեղծում փաստաբանների պալատն ի դեմս նախագահի և խորհրդի նմանատիպ վարույթներ հարուցելով և փաստաբան-վստահորդ հարաբերություններին նման միջամտող գործելաոճով և որոշումներով: Ավելին, դա ուղիղ հակոտնյա է փաստաբանների պալատի ստանձնած առաքելությանն ու գործառույթներին: Փաստաբան-վստահորդ հարաբերությունները երրորդ անձանց և պետական մարմինների միջամտությունից զերծ պահելու և փատաբաններին պաշտպանություն տրամադրելու փոխարեն փաստաբանների պալատը ստանձնել է «անոնիմկաների» մակարդակի դիմումներով փաստաբաններին ճնշելու գործառույթ: Այս արատավոր գործելաոճը ոչնչացնում է փաստաբան-վստահորդ/պաշտպանյալ հարաբերությունների առանցքային սկզբունքները՝ իր ընտրությամբ իր փաստաբանի/պաշտպանի միջոցով իր պաշտպանությունը կազմակերպելու և սեփական իրավունքներից օգտվելու ազատությունը:
-Այս դեպքում ով կամ ինչն է պաշտպանելու փաստաբանի իրավունքները:
-Նման իրավիճակում փաստաբանը, երբ իր դեմ վարույթ է հարցվում պատահական անցորդի կարգավիճակում գտնվող երրորդ անձի դիմումով, զրկվում է ոչ միայն փաստաբանների պալատի պաշտպանությունից, այլ նաև ինքն իրեն պաշտպանելու հնարավորությունից, քանի որ գործում է փաստաբանական գաղտնիքի պաշտպանության պարտականության շրջանակներում, ինչը տխրահռչակ խորհրդի որոշ անդամներ այդպես էլ չեն հասկանում, դատելով իրենց կողմից տրվող այն պարզաբանումներից, որ քննարկվող կարգապահական գործով փաստաբանական գաղտնիքի բացահայտումը թույլատրելի է: Բանն այն է, որ փաստաբանական գաղտնիքը բացահայտելու՝ խախտելու, երկու ինստիտուտ կա նախատեսված. Մեկը, երբ փաստաբանը պաշտպանվում է իր վստահորդից, երկրորդը՝ երբ դա անհրաժեշտ է վստահորդի/պաշտպանյալի շահերի պաշտպանության համար: Քննարկվող գործով դիմումատուն իմ պաշտպանյալ Արթուր Սարգսյանը չէր, ուստի շարունակում է գործել ինձ համար որպես փաստաբանի փաստաբանական գաղտնիքի պահպանման պարտականությունը, իսկ Արթուր Սարգսյանի շահերի պաշտպանության համար այն, ինչ թույլատրելի էր ըստ վերջինիս պաշտպանների հրապարակվել է և ներկայացվել խորհրդին, սակայն խորհրդի փաստորեն մեծամասնության համար հասկանալի չի եղել, թե ինչպիսի փաստեր են հաստատվում դրանով:
-Ի՞նչ եք պատրաստվում անել, կդիմե՞ք դատարան:
–Դատարան դիմելն այն նվազագույն միջոցն է որին դիմելու ենք: Կա շատ ավելի կարևոր խնդիր՝ փաստաբանության ինստիտուտը իրավափիլիսոփայական ամբողջ խորքային բովանդակությամբ փրկելու խնդիր: ՓՊ նախագահն ու խորհուրդը հրաժարվելով փաստաբանության հիմնարար սկզբունքները և առանձին փաստաբանների պաշտպանության իրենց առաքելությունից, նույնիսկ եթե ենթադրենք առանց դիտավորության (ինչը տվյալ պարագայում կնշանակի առանց հասկանալու), սկսել է փաստաբանության ինստիտուտի համար կործանարար մի գործընթաց, որին մեծ թափ է հաղորդում հենց այսպիսի որոշումներով ձևավորված «անոնիմկաների» կամ պետական մարմինների «պատվերների» խողովակը: Այս գործով կայացված որոշմամբ շոշափվում են փաստաբանի մասնագիտության և դրա երաշխիքների չափազանց հիմնարար խնդիրներ, որոնց կապակցությամբ խորհրդի մեծամասնության արտահայտած դիրքորոշումն ուղղակի աղավաղում են փաստաբանության և փաստաբան-վստահորդ հարաբերությունների հիմքում ընկած հիմնարար սկզբունքների էությունը, ուստի այդ կապակցությամբ չափազանց կարևոր է փաստաբանների կողմից մասնագիտական հնարավոր լայն և որակյալ քննարկում և դիրքորոշումների արտահայտում, քանի որ նման խորքային խնդիրների կապակցությամբ մի քանի հոգանոց խորհրդի այն էլ մակերեսային, ինտուիտիվ և սիրողական դատողությունների պարտադրումը մի ամբողջ համայնքի անթույլատրելի է և չի սպասարկում ոչ մի իրավաչափ նպատակ:
Վերջին շրջանում կոնկրետ փաստաբանների նկատմամբ սկսված այս արատավոր գործընթացն ակնհայտ է դարձնում փաստաբանների պալատի ներկա կառուցվածքային համակարգով անարդյունավետությունն ու անկարողությունը փաստաբանության առջև ծառացած խնդիրների ախտորոշման և դրանց հաղթահարման առումով:
-Այս որոշումն, ի վերջո, ի՞նչ նպատակ էր հետապնդում, և արդյոք նման որոշումները կազդե՞ն փաստաբանի վարկանիշի վրա: Նման որոշումներով պալատն ի՞նչ հարց է լուծում:
-Ինքնին փաստաբանի դեմ հարուցված վարույթը ևս որոշակի ազդեցություն է ունենում փաստաբանի վարկանիշի վրա, ավելին՝ իմ դեմ կայացված որոշումներից մեկով Խորհուրդը գտել է, որ իմ որպես փաստաբանի անձը բնութագրող հանգամանք են իմ դեմ հարուցված, սակայն կաճված վարույթները:
Արթուր Սարգսյանի գործով այս կարգապահական գործի շինծույությունը կարծում եմ ակնհայտ էր բոլորի համար:
Այս որոշման հիմնական նպատակն, իհարկե, Արթուր Սարգսյանի` Եվրոպական դատարանում գտնվող գործով ՀՀ Կառավարությանը ծառայություններ մատուցելն է՝ գանգատի անընդունելիության համար ապացույցների ստեղծման միջոցով, որոնք հետագայում Կառավարության կողմից կօգտագործվեն: Այսինքն, Պալատը ստանձնել է Ա.Սարգսյանի իրավունքների ապահովման առումով ՀՀ ձախողումը փաստաբանի վրա բարդելու վերաբերյալ ապացույցների ստեղծման գործառույթ:
Հարակից նպատակն իհարկե կոնկրետ փաստաբանների դեմ, այսպես կոչված ոչ հնազանդ կամ «ընդդիմադիր», հակառակ իր իրական առաքելության և գործառույթների Պալատի ռեսուրսն օգտագործելն է, նրանց առնվազն լռեցնելու կամ նրանցից ազատվելու նպատակով: