Ադես, նախրչի Կարոն ու Տիգրան պապը (պատմվածք)
Որքան էլ դաշտ ու հանդում թռչկոտում էի թիթեռավարի, էլի վազում էի տուն։ Ադես քննախույզ հայացքով, բայց ներսում պահած սիրով ու գորովանքով նայում էր ինձ ։ -Ա՛յ բալա ջան,դու մորըդ հեդ դաշտ գնացիր՝ սինձ քաղելու. ընչի՞ ըսման շուդ տուն էգար։ Մերըդ ո՞ւրա։ -Մամաս մնաց դաշտը, ընձի Կարո ձաձան բերեց։ -Չոբան Կարո՞ն։ -Հա,բա էլ ո՞վ։ Ադեիս աչքից …