Na chłodno: Z racy w głowę

...

The post Na chłodno: Z racy w głowę first appeared on KKSLECH.com.

Cykl „Na chłodno” to od lat najpopularniejsza seria artykułów na KKSLECH.com. „Na chłodno” to nasze chłodne, szczere i obiektywne spojrzenie na Lecha Poznań. Informacje z klubu, ciekawostki, oceny, spostrzeżenia, opinie. Wszystko od kibiców do kibiców.

Dzień dobry. Dzisiejszy odcinek „Na chłodno” przypomina trochę bardziej „Pyry z gzikiem”, których w poniedziałek lepiej było nie gotować na mocnym ogniu, dlatego wyjątkowo temat ostatniego meczu i niedalekiej przyszłości ląduje na innym talerzu.

Niedzielny mecz z Legią Warszawa był podsumowaniem sezonu 2023/2024, który realnie już się skończył, więc wyniki osiągnięte z Widzewem Łódź czy z Koroną Kielce nie będą miały znaczenia. Lech Poznań będzie na 4, 5 czy 7. miejscu? Ok. Dokładna pozycja po 34. kolejce nie jest istotna, skoro nie zrealizuje nawet celu minimum na ten sezon, jakim był wymagany awans do Ligi Konferencji. W niedzielę gra o Europę, w tym o inne opisywane rzeczy przerosła nasz zespół, który już dogorywa. Stawka usztywniła źle przygotowanego mentalnie i taktycznie Kolejorza, który nie nabrał pewności siebie nawet po pomocy VAR-u i po obronionym rzucie karnym. Lech Poznań nie wytrzymał presji, sparaliżowała go stawka gry o Europę, 40 tysięcy ludzi na trybunach, gol na 0:1 wprowadził niepewność, nerwowość a druga samobójcza bramka już definitywnie stłamsiła zespół grający i tak bez pomysłu na przeciwnika. To spotkanie pod względem gry wyglądało identycznie, jak inne mecze tydzień, 2, 4 czy 6 tygodni temu, piłkarze wyglądali tak jakby spotkali się 15 minut przed meczem, po Ruchu Chorzów mieli cały czas wolne, a Mariusz Rumak widniał tylko w protokole. W niedzielę mogliśmy liczyć wyłącznie na przepchnięcie zwycięstwa, furę szczęścia w obronie, skuteczność w ofensywie czy na fartownego gola na 1:0, po którym naszemu zespołowi grałoby się trochę łatwiej. Przed meczem Lech był mimo wszystko nieznacznym faworytem, grał w końcu u siebie, rywalizował z osłabioną Legią, z Legią mogącą już nigdy nie być w takiej sytuacji kadrowej, jak w niedzielę i z przeciwnikiem, z którego po sezonie odchodzi wielu piłkarzy. Lech Poznań nie wykorzystał tej szansy dopisując do listy wielu hańbiących spotkań w sezonie 2023/2024 mecz o Europę, w którym strzelił sobie dwa samobóje zdobywając w klasyku wszystkie trzy bramki. Więcej o meczu nie ma co pisać, opinie kibiców są zgodne, tylko Lech Poznań mógł w takim meczu i na oczach tylu kibiców strzelić sobie dwa gole wyręczając tym samym Legię Warszawa, która przez 90 minut wykonała na bramkę Bartosz Mrozka jedno celne uderzenie (Josue nie wykorzystał rzutu karnego).

Teraz w innym tonie. Cieszy reakcja kibiców podczas meczu z Legią. Były odpowiednie transparenty, okrzyki skierowane do piłkarzy, do Piotra Rutkowskiego oraz Tomasza Rząsy, którym nakazano wypie*dalać. Świetnie wyglądały race na boisku, które przerwały mecz. Można tylko żałować, że jedna z nich nie uderzyła w głowę Piotra Rutkowskiego, który może wtedy zrozumiałby emocje, jakie towarzyszą zawiedzonym kibicom. Wtedy Piotr Rutkowski musiałby ze spuszczoną głową wrócić do domu i z guzem na czole tłumaczyć się np. przed swoimi dziećmi, dlaczego został tak potraktowany przez kibiców? Piotr Rutkowski to czarna owca w Lechowej rodzinie, gołodupiec dostał klub w spadku po ojcu i prowadząc go nieudolnie przez kilkanaście lat zdobył tylko dwa poważne trofea za kadencji tego samego trenera. W 2018 roku powiedział, że się nie podda i będzie walczył dalej, dziś nie ma już odwagi wyjść do kogokolwiek, by wytłumaczyć się ze swoich błędów. Właściciel klubu musi wiedzieć, że Lech Poznań to coś więcej, niż przyjście na mecz w celu wypicia paru rozwodnionych piw za kilkadziesiąt złotych i zjedzenia hot-doga. Lech Poznań to przede wszystkim emocje, które sprzedaje w pierwszej kolejności. Lech Poznań to klub kibiców, a niego jego, on tylko dostał go w spadku rozmieniając na drobne marzenia Wielkopolan i to wraz ze swoim przydupasem Tomaszem Rząsą, który po czterech nieudanych okienkach transferowych nie powinien mieć już wstępu na stadion. Piotr Rutkowski musi zarządzać tym, co ludzie myślą, z jakim nastawieniem wstają rano, jak wygląda ich dzień w pracy, w domu, co czują i jakie mają nastawienie do sytuacji panującej w Kolejorzu. Właściciel przez szereg błędnych decyzji opisywanych już w bardziej merytorycznych tekstach od tego w ramach „Na chłodno”, zutylizował marzenia kibiców i karę, którą nałoży Komisja Ligi na nasz klub powinien zapłacić z własnej kieszeni. Grzywna za race od Ekstraklasy SA będzie niczym w porównaniu z tym, ile Lech Poznań straci przez szereg błędów, w tym przez ponowną „pracę” Mariusza Rumaka, który jest współtwórcą klęski w postaci braku wywalczenia awansu do europejskich pucharów.

Brak Ligi Konferencji choćby latem niesie za sobą szereg konsekwencji i to nie tylko tych finansowych, o których dobrze wiedzą kibice zorientowani w Lechowej sytuacji czy zainteresowani losami klubu w inne dni od meczowych. Jako klub Lech Poznań znajdujemy się w złej sytuacji na wszystkich polach, Kolejorz ten sezon rozpoczął mając prawie 20 milionów złotych straty, następny 2024/2025 również rozpoczniemy ze stratą i to nawet w przypadku sprzedaży Kristoffera Velde oraz Filipa Marchwińskiego. Lech Poznań już wcześniej zapowiedział piłkarzom cięcia, będzie próba pozbycia się m.in. Adriela Ba Louy czy Niki Kvekveskiriego, z kontraktów zejdą Artur Sobiech i Barry Douglas, wolną rękę w poszukiwaniu klubów mają Alan Czerwiński oraz Filip Bednarek, a być może Bułgarską opuści jeszcze ktoś niespodziewany, kto nie spodobał się nowemu trenerowi podczas prowadzonych obserwacji. Przez brak Europy nie zostanie poszerzona kadra, na wiele transferów nie ma co liczyć co potwierdził już m.in. znany dziennikarz Dawid Dobrasz. Może nas czekać sezon przejściowy, podobny do tego 2019/2020, w którym słaby i odmłodzony zespół miał walecznymi wychowankami cieszyć kibiców swoją grą, a ci kibice mieli się zamknąć, nie mieć żadnych wymagań, tylko mieć naiwną nadzieję na sukcesy, których oczywiście nie udało się osiągnąć.

Pojawiają się nawet pytania, czy przypadkiem kibice nie powinni obniżyć swoich oczekiwań wobec Lecha Poznań?

ABSOLUTNIE NIE!

Wręcz przeciwnie. G*wno kogoś obchodzą problemy, do których doprowadził zarząd przez swoje nieudolne zarządzanie. Lech Poznań po 2 miesiącach nudy ma wyglądać tak jak w sezonie 2021/2022. Wtedy w 1. kolejce Kolejorz zremisował z Radomiakiem Radom, ale później już regularnie wygrywał, szybko został liderem, jak burza przeszedł 3 rundy Pucharu Polski i do wiosny zimował na 1. miejscu w tabeli. Sezon 2024/2025 ma wyglądać tak samo, nie ma żadnej taryfy ulgowej dla nikogo, nie ma czasu dla Nielsa Frederiksena, który chociaż jako jedyny ma czystą kartę. Pomysły z sezonu 2019/2020 już nie przejdą, jakieś naciąganie kibiców na wiarę w młodych, walecznych wychowanków, w tym tych, którzy zaraz mogą spaść do III-ligi tym razem nie przejdzie, gadanie o kozakach grających na Euro, na których musimy poczekać tym razem również nie zostanie zaakceptowane. Nowy trener to nie żaden powiew nadziei, Lech Poznań od pierwszych meczów ma grać o dublet i nikogo nie obchodzi to, w jaki sposób zarząd poradzi sobie z problemami, które sam stworzył. Ciekawym tematem jest sprawa wychowanków, w tym ich liczba w pierwszej drużynie. Trzeba mieć nierówno pod sufitem, żeby w ogóle myśleć o daniu szansy Filipowi Wilakowi, Filipowi Borowskiemu czy zwiedzającemu od roku trybuny w dwóch różnych klubach Krzysztofowi Bąkowskiemu. Nie trzeba jakoś bardzo znać się na piłce, by orientować się w sytuacji tych piłkarzy z rocznika 2003, którzy mieli już swoje szanse, nie sprawdzili się w dużo słabszych drużynach i nie powinni dostać kolejnej „czystej karty” u Nielsa Frederiksena. Oczywiście. Piotr Rutkowski czy Tomasz Rząsa mogą wetknąć Duńczykowi mitycznych, walecznych wychowanków dających ambicję z wątroby, ale jeśli od początku nowego sezonu nie będzie takich rezultatów, jak na starcie sezonu 2021/2022, to cała ta trójka zostanie natychmiastowo zgnojona, zaszczuta, spali się już na starcie, a wtedy winny będzie zarząd chcący na siłę zarobić. To samo dotyczy transferów, które nie są mocną stroną Tomasza Rząsy czy schowanego gdzieś w norze szefa skautów Jacka Terpiłowskiego. Transfery od paru okienek nie budzą już takiego zainteresowania wśród kibiców, jak jeszcze kilka lat temu, ponieważ od czterech okienek nic nie wnoszą do drużyny. Przychodzi nowy trener? Ok. Jest nim zainteresowanie tego samego dnia, następnego następuje powrót do rzeczywistości. Przychodzi nowy zawodnik? OK. Kibice tego samego dnia orientują się, kto do nas trafia, a później czekają na boiskowe efekty. Ruchy przeprowadzane przez zarząd od dawna nie wywołują efektu „wow” mogąc obronić się jedynie po 19 lipca.

Podsumowując. Lech Poznań po 2 miesiącach nudnego lata ma być zespołem jakościowym, który od pierwszych meczów będzie dawał kibicom radość z gry, zadowolenie z rezultatów i przede wszystkim nadzieje na trofea w maju 2025 roku. Nie ma czasu dla trenera, nie ma czasu na aklimatyzowanie się nowych piłkarzy przez pół roku, nie ma czasu i cierpliwości dla pchanych na siłę wychowanków po to, aby Piotr Rutkowski traktował ich jak rzecz do sprzedania na bazarze. Lata lecą, w Lechu Poznań wszyscy żyjemy od kryzysu do kryzysu, przy Bułgarskiej wciąż wspomina się stare, często szczęśliwe i przypadkowe sukcesy, żyje się nimi przez wiele lat z nadzieją, że znowu „kiedyś się uda”, a później w maju kolejny na murawie stadionu leżą race. Jak na możliwości klubu sukcesy osiągane przez Kolejorza na krajowym podwórku są śmieszne, w ciągu ostatnich 10 lat zdobyliśmy tylko o jedno trofeum więcej od Zawiszy Bydgoszcz, Cracovii, Piasta Gliwice, Lechii Gdańsk, Arki Gdynia, Wisły Kraków, a za chwilę jeszcze od Jagiellonii Białystok. To jest chore, niewyobrażalne, jest to nie do zniesienia, apelujemy o to, żeby nikt z Was nie nabrał się na korporacyjne formułki o dawaniu czasu komukolwiek i pamiętał o tym, jak cały zarząd nabrał ludzi na działania latem 2019 roku. Do dziś człowiekowi zbiera się na wymioty, kiedy wróci się pamięcią do początku sezonu 2019/2020. Wystarczyło 7 punktów w 3 kolejkach osiągniętych z Dariuszem Żurawiem, z walecznymi wychowankami, z efektami „pracy” skautingu w stylu Crnomarković, van den Hart i Muhar, by naiwni zapomnieli o wszystkim lecąc na złamanie karku na mecz ze Śląskiem i Cracovią. Nie trzeba przypominać, jakimi rezultatami zakończyły się te mecze, nie trzeba nawet przypominać Karola Klimczaka, który po ostatnim meczu sezonu 2019/2020 latał uchachany na murawie fetując srebrny medal.

Jesteś kibicem Lecha Poznań czującym sportowe emocje, dla którego Kolejorz to coś więcej niż gięta na stadionie? Płacisz za bilety? Jest Ci wstyd za ten sezon? Czujesz znużenie, zniechęcenie, obojętność, brak nadziei na przyszłość? Zdajesz sobie sprawę z tego, ile wygraliśmy, mogliśmy wygrać, ile przegraliśmy oraz jakie drużyny od lat cieszą się w maju naszym kosztem? To zacznij wymagać od właściciela szacunku, przez który zaczniesz być poważnie traktowany i zrozum race na murawie. Czas na rozmowy, analizy, merytoryczne teksty był po Trnawie, Górniku 1:1, po Pogoni 0:5, w grudniu, a nawet po Rakowie 0:4, kiedy już wtedy można było próbować coś zmienić, skoro Niels Frederiksen był bezrobotny od połowy listopada 2022 roku. Nie rozumiesz co jest tutaj napisane? Nie rozumiesz okrzyków na stadionie oraz rac na boisku? Wchodzisz tutaj od czasu do czasu nie rozumiejąc wydarzeń, jakie dzieją się od prawie roku? To nie zależy ci na dobru Lecha Poznań i po prostu idź stąd jak najdalej.

Na koniec odcinka „Na chłodno” w tonie, jakiego nie było od 3 lat. To jest niepoważne, by po takich wydarzeniach, jak w niedzielę nikt z Lecha oprócz Bartosza Salamona na Instagramie nie zabrał głosu w sprawach, o których mówią/piszą media czy kibice. Wchodzisz po meczu na klubową stronę i co widzisz? Całe 3 newsy dodane przez 48 godzin, w tym o jakiś powołaniach dla lechitek, nieistotnym golu Pereiry czy asyście Kozubala. Konkretów brak, co z Marchwińskim mającym „lekkim uraz” od 3 tygodni tak samo, zarząd milczy, nic się nie stało, zostały jeszcze 2 kolejki. Zupełnie szczerze? Niech komunikacja na linii klub – kibice dalej tak wygląda.

> Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat)

The post Na chłodno: Z racy w głowę first appeared on KKSLECH.com.