Pakistan'ı terk etmek zorunda kalan Afgan mülteciler hiçbir şeyleri olmadığını söylüyor
Pakistan, yasa dışı olarak ülkede bulundukları iddia edilen yabancı uyruklulara yönelik ülke çapında bir sıkı takip başlattıktan sonra Afganları tutuklamaya başladı.
Haber: Mert Osman Erman
Son iki ay içinde binlerce Afgan, Pakistan'dan Afganistan'a geri dönmeye başladı. Ancak uzun yıllardır Pakistan'ı evleri olarak gören birçok Afgan, geri dönecek bir şeyleri olmadığını, diğerleri ise Taliban hükümetine geri dönmekten korktuklarını söylüyor.
Kamyonların akışı kalınleştikçe sınıra yaklaşıyorsunuz. Yaşlı ve genç yüzler yolun üzerini izliyor, yolun ortasında mobilyalar, odun, ocaklar ve hava koşullandırma üniteleri yığınlarına oturuyorlar ve araçlar, Afganistan'a giderken trafiği geçtikçe tehlikeli bir şekilde sallanıyor.
Pencap eyaletinde bir benzin istasyonunda Abdullah'la buluşuyoruz. Ailesinin 22 üyesini ülkeden çıkarmak için bir kamyon kiraladı - dediğine göre 20'si Pakistan'da doğmuş.
"Başlangıçta, Rus savaşı başladığında buraya geldim, bir tuğla fırınında işçi olarak çalışırdım. Afganistan'da daha az iş fırsatı var," diyor BBC'ye.
"Evimi terk ettiğim için çok üzgünüm. Oradan ayrılırken hissettiğim acıyı kelimelerle ifade edemem. Evimizi kendimiz yapmıştık. Oraya birçok ağaç diktik. Komşularım ve arkadaşlarım ağladılar [ayrılırken] - bizi terk ettiren zalim hükümet" diyor.
Son iki ay içinde Pakistan hükümetine göre yaklaşık 200.000 Afgan vatandaşı zaten 1 Kasım tarihinden önce ülkeden ayrıldı. Taliban mülteci bakanlığı sözcüsü Abdul Mutaleb Haqqani'ye göre, son günlük dönüş yapan sayısı normalden üç kat daha fazla.
Hükümet, ilk sınır dışı etme dalgasının belgesiz olanları hedef alacağını, politikanın yalnızca ülkede yasadışı olarak bulunanları hedeflediğini ekliyor ve BM Mülteciler Yüksek Komiserliği (UNHCR), hükümetin mülteci kartı olanlar üzerinde işlem yapmayacağı konusunda güvence vermiş bulunuyor.
Ancak Abdullah'a göre, Pakistan hükümeti tarafından verilen Afgan Vatandaşı Kartına rağmen hedef alındı. Bir plastik cüzdanı sallayarak ve ailesinin tüm kartlarını gösteriyor. Hükümetin kendi web sitesine göre, bu resmi bir belge olarak kabul edilir.
Buna rağmen, polisin evini bastığını ve oğullarını tutukladığını söylüyor. BBC bu durumu bağımsız olarak doğrulayamadı.
"Bu kartlara sahip olmamıza rağmen hükümet geri dönmemizi söylüyor. Bu seviyede sorun daha önce yaşanmamıştı" diyor Abdullah.
Kamyona tırmanıyoruz - brandaların üstünde oturan Abdullah'ın çocukları, torunları ve eşi var. Adını vermedi, ama ağlamaktan vazgeçemiyor.
"Hiçbir şeyimiz yok," diyor gözyaşları içinde. "Yanlış bir şey yapmadık; işçi olarak çalışır ve aileyi beslerdik."
Pakistan, yetkililere göre, yaklaşık 4 milyon Afgan göçmen ve mültezin ülkesi olup bunların yaklaşık 1.7 milyonu tanımlanmış değil. Afganistan'ın komşusu olarak Pakistan, 1979 Sovyet işgalinden, daha yakın tarihlerde 2021'de Taliban'ın geri dönüşüne kadar dört on yıldır sınır boyunca güvenlik nedeniyle sınıra geçen kişileri gördü.
İnsan hakları örgütleri, Amnesty International dahil, sınır dışı etme politikasını eleştirdi ve Pakistan'a yeni gelen birçok kişinin tanınmış kimlik belgesi alamamış olduğunu belirten büyük gecikmeleri işaret etti. Geri dönen kadınların ve kızların özellikle "büyük tehlike" altında olacaklarına dikkat çekti.
UNHCR, belirli grupların, azınlıklar, gazeteciler ve kadınlar dahil, tehlikede olabileceği konusunda endişeli. İlgili kişilerden yardım isteyenlere tanıyacaklarını umarak onlara belge basmışlar, ancak şu an için bu belgeler resmi olarak Pakistan makamları tarafından tanınmıyor.
Eleştirilere rağmen, Pakistan hükümeti işleme yardımcı olmak için ülke çapında merkezler açma planlarını geçen hafta duyurdu ve yaşlılar, çocuklar ve kadınlara ekstra bakım yapılacağını söyledi.
Sorulduğunda, hükümet kendi yasalarını izlemek hakkında haklı olduğunu ve dış politika bakanlığı sözcüsüne göre, "son kırk yılda milyonlarca Afgan erkek ve kız kardeşimize ev sahipliği yapma kaydı" hakkında kendini ifade etti.
Taliban hükümeti Pakistan'a "kabul edilemez" hareketini gözden geçirmesi için çağrı
da bulundu. Afgan Mülteciler Bakanlığı, geri dönenleri kayıt altına almayı ve onları geçici kamplarda barındırmayı düşünüyor, Taliban yönetimi ise geri dönenlere iş bulmaya çalışacak. Ancak birçok deportenin ekonomiyi zaten mücadele eden bir ülkenin ekonomisine nasıl etki edeceği konusunda endişeler var.
Afganistan, Taliban'ın 2021'de iktidara gelmesinin ardından ekonomik bir çöküşün içine itildi ve önceki yönetimine verilen yabancı fonlar donduruldu. Dünya Bankası'na göre, Taliban'ın iktidara gelmesinden hemen önceki döneme göre Haziran 2023 itibariyle işsizlik oranı daha bir iki katına çıktı.
BM ajansları, nüfusun yaklaşık üçte ikisinin insani yardıma ihtiyaç duyduğunu söylüyor.
UNHCR Pakistan Temsilcisi Philippa Candler, "Afganistan'daki durumu ağırlaştırmamak istemiyoruz çünkü büyük sayıda insanın zorla geri dönmesi sonucunda" diyor. "Zaten çok kırılgan bir durumda olan bir ülkeye insanların geri dönmesinin en iyi mevsim olmadığı için yeni yılın yaklaştığını unutmayın."
Taliban hükümeti, uluslararası güçlerle çalışmış olanlara af ilan etti, ancak birçok kişiyle konuştuğumuzda sınır dışı edilmenin birçok kişi için ne anlama gelebileceği konusunda güçlü bir korku hissediliyor.
Bu yılın başlarında, BM raporu, Taliban'ın af güvencesine rağmen yüzlerce eski hükümet yetkilisi ve silahlı kuvvet mensubunun iddia edilen şekilde öldürüldüğünü söyledi.
Bir aktivist olan bir kadın, Pakistan polisinin kendilerinin detaylarına sahip olduğunu öğrendikten sonra saklanmaya çalıştığını söyledi. Bazı arkadaşlarının biraz zaman kazanmak için köylere taşınmaya çalıştığını söyledi. Başka bir Afgan vatandaşı olan Rehman*, Taliban'ın iktidara geldikten sonra ona saldırdığını iddia ettiğini ve Afganistan'dan ayrıldığını söylüyor.
"Afganistan'a dönersem, ölümle karşı karşıyayız," diyor. "Hayatlarımız tehlikede. Tek umudumuz var, UNHCR'ın bir yol bulabileceğini umuyoruz."
Biz otururken, Rehman'ın küçük oğlu kucağında kıvrılıyor, babasının telefonunu karıştırıyor ve ara sıra başını kaldırıyor. Kızı dikkatle yan taraftan izliyor.
"Çocuklarımın geleceğinden endişeliyim. Kızımın, yasal belgelerimizin olmaması nedeniyle okuma şansı yok. " diyor.
"Burada tanınmış belgelerimiz olmadan geleceksiz ve belirsiz bir gelecekle yaşıyoruz."