КУН ҲАНГОМАСИ…
* * *
— Дўхтир, манави еримнинг қаерларидир оғриб кетяпти!
— Ҳозир мен сизга қанақадир дорилар ёзиб бераман.
* * *
Абрамович Исроилга сайёҳ сифатида ташриф буюрди ва ортга қайтиш арафасида мамлакат бош прокурори ундан сўради:
— Кечирасиз, кетиш олдидан бироз «ўтирмайсизми?»
* * *
Бургут самода парвоз қиларди. Негадир усти оғирлашгандек, учиш қийинлашаётгандек туюлаверди. Бурилиб қараса, думига чумчуқ ёпишиб олибди.
— Вей, сен бу ерда нима қилаяпсан?
— Сенга нима? Йўлга қара, тағин чўққига урилиб расво бўлмагин!
* * *
Эркаклар ишдан кейин йиғилиб, маошни нима қилиш хақида бош қотиришаяпти. Шунда бири деди:
— Келинглар, танга ташлаймиз. Манави томони тушса, ичиб юборамиз. Бу тарафи тушса, қарта ўйнаймиз. Агар тиккасига тушса, болаларга кийим-кечаклар сотиб оламиз. Ҳавода муаллақ туриб қолса, хотинларимизнинг қўлига топширамиз!
* * *
Ит томорқада астойдил ер чопарди. Қўшнининг ити келиб сўради:
— Сенга нима бўлди? Нега хўжайинингнинг ўрнига ер чопаяпсан?
— Эҳ, ҳаммаси мен аҳмоқ хўжайинимнинг шиппагини келтириб берган кундан бошланди.
* * *
Йигит онасига деди:
— Ойи, бугун уйимизга уч нафар қиз келади. Ўшаларнинг бирига уйланмоқчиман. Қай бирини танлаганимни ўзингиз топинг-чи!
Қизлар келиб кетгач, она ўғлига деди:
— Хўш, қай бири экан? Топдингизми?
— Ўртадагиси.
— Ў, қандай топдингиз?
— Ўшанисига қарасам, асабим бузилаверди.
* * *
Болакайдан сўрашди:
— Нега чақалоқ уканг ҳадеб бақираверади?
— Сизнинг ҳам, сочингиз, тишларингиз бўлмаса, қўл-оёқларингиз айтганингизни қилмаса, укамдан ҳам баттарроқ бақирардингиз.
* * *
Биринчи синф ўқувчисидан муаллима сўради:
— Нега рангинг оқариб кетибди?
— Ҳечқиси йўқ, бугун ойим ювинтирмаганди.
* * *
— Эшматвой, улғайгач, ким бўласан?
— Милиционер.
— Тошматвой, сен-чи?
— Мен безори бўламан. Шунда Эшмат иккаламиз яна бирга ўйнаймиз.
* * *
— Бобо, сизнинг тишларингиз борми?
— Йўқ, неварагинам, йўқ.
— Унда манави печеньемни ушлаб туринг! Мен ҳовлида ўйнаб келаман.