Հայաստանում Ղազախստանի դեսպանը Ռուսաստանի և Չինաստանի շահերի բախման նախադրյալներ չի տեսնում «Մետաքսե մեծ ճանապարհի» նախագծի հարցում
Արմինֆո.Ղազախստանի աշխարհագրական դիրքը Հայաստանի դիրքից այնքան էլ լավը չէ: Տարբերությունը տարածքի չափերի մեջ է, ինչպես նաև արագ փոփոխվող պայմաններին հարմարվելու մեջ: ԱրմԻնֆո գործակալությանը նման կարծիք է հայտնել Հայաստանում Ղազախստանի արտակարգ և լիազոր դեսպան Թիմուր Ուրազաևը:
«Ղազախստանը չունի դեպի ծով ելք, չհաշված Կասպից ծովը: Իսկ դա այն դեպքում, երբ առևտրի հիմնական ուղիները դեռ ծովային ուղիներն են: Նույն աշխարհագրական դիրքում է նաև Հայաստանոը: Այդ լույսի ներքո դուք պետք է մշակեք և կատարելագործեք այն հնարավորութոյւնները, որոնք ունեք: Հատկապես տրանսպորտային և լոգիստիկ ուղիները, արդեն գործող կամ ձևավորվող տրանսպորտային միջանցքներում ներմայրցամաքային միջանցքներ ստեղծելու նպատակով»,-նշել է նա:
Որպես օրինակ նա նշել է «Մետաքսե մեծ ճանապարհը», որն ունի առնվազն երկու մեկնաբանություն: Առաջին ամերիկյան - «Մետաքսե նոր ճանապարհ»-ը սառեցվել է, հազիվ սկսելելով, բավարար ֆինանսավորման բացակայության պատճառով: Երկրորդը նախաձեռնությունը չինական է - « Մետաքսի ճանապարհի տնտեսական գոտի», որի տակ ենթադրվում է ենթակառուցվածքների, տնտեսական պայմանների, կոնկրետ նախագծերի զարգացում ավանդական «Մետաքսե մեծ ճանապարհի» երկայնքով: Եվ այդ ամենը` Չինաստանի, Հնդկաստանի, Կենտրոնական Ասիայի, Ռուսաստանի և Կովկասում տարածքով, մուտք ունենալով դեպի Եվրոպա:
Ուրազաևը բնական է համարում աշխարհաքաղաքական բաղադրիչների առկայությունն այնտեղ, որտեղ ենթակառուցվածքների զարգացման համար կան ներդրումային լավ հնարավորություններ: Այնտեղ, որտեղ աշխարհաքաղաքական գործընթացներն ու նկատառումները խոչընդոտում են միջմայրցամաքային միջանցքների ներքին շինարարությանը, նրա խոսքով, տեղի է ունենում անխուսափելի դանդաղումը: Որպես օրինակ դիվանագետը նշել է Հարավային Կովկասն իր խնդիրներով, նշելով, որ Հայաստանը, Վրաստանը և Ադրբեջանը տարածաշրջանային խնդիրների պայմաններում փորձում են իրենց սեփական հայեցողությամբ կառուցել թե Հյուսիս-Հարավ համագործակցությունը, և թե Արևելք-Արեւմուտք մեծ միջանցքը:
Իսկ Ղազախստանի առավելությունները, նրա կարծիքով, ունեն միակ հիմնավորումը, իր տարածքով մեծ միջանցքի ստեղծման աշխատանքների անհրաժեշտության գիտակցման առումով: Նրա կարծիքով, նախագիծն ունի հեռանկարներ, բայց կա նաև ներկան, քանի որ ընդամենը մի քանի շաբաթ առաջ ղազախական ցորենի բավարար ծավալ անցավ այդ ճանապարհով, մինչև արևելյան Չինաստանի Լյանյունգան նավահանգիստ:
Այս առումով Ուրազաևը «Մետաքսե մեծ ճանապարհը» գնահատում է ոչ միայն Համաշխարհային օվկիանոս դուրս գալու առումով, համարելով, որ անգամ առանց այդ ելքի էլ կարելի է տպավորիչ արդյունքների հասնել ղազախական արտահանումային ապրանքները Վիետնամի, Ֆիլիպինների, Ինդոնեզիայի և մյուս երկրների շուկաներին մատակարարելու հարցում, ընդ որում, ինչպես ցամաքային, այնպես էլ ծովային ուղիներով: Նա ընդգծել է նաև, որ բեռների տեղափոխման արագությունը Ղազախստանի արևելյան սահմաններից մինչև Չինաստանի արևելյան ափերն արդեն այսօր կրճատվել է 4 անգամ, կազմելով ընդամենը մեկ օր:
«Իսկ այդ հարցում Ռուսաստանի և Չինաստանի շահերի բախման նախադրյալներ չեմ տեսնում: Հակառակը, կա համագործակցելու և միմյանց օգնելու ցանկությունը: Միակ նրբությունն այն է, որ բեռները կարող են տարբեր լինել: Որոշ մասը կգնա Ռուսաստանի տարածքով, մյուս մասը`Ղազախստանի տարածքով, քանի որ Ռուսաստանը նույնպես ունի շրջանցելու երկաթուղային երթուղի: Սակայն, այդ բոլոր խնդիրները, անպայման, պետք է համաձայնեցվեն և բերվեն մեկ ընդհանուր հայտարարի`ԵԱՏՄ շրջանակներում», - եզրափակել է դեսպանը: