«در حال و هوای عشق»؛ نمایی از شهر پست مدرن
پانصد و هفتاد و هفتمین برنامه سینماتک خانه هنرمندان ایران دوشنبه ۲۱ اسفند ۱۴۰۲ ساعت ۱۷ به نمایش نسخه مرمت شده فیلم سینمایی «در حال و هوای عشق» به کارگردانی وونگ کاروای محصول ۲۰۰۰ اختصاص داشت. پس از نمایش این فیلم، نشست نقد و بررسی آن با حضور محسن آزرم (مترجم و منتقد سینما) برگزار شد. اجرای این برنامه برعهده سامان بیات بود.
به گزارش ایلنا، سامان بیات در ابتدای این نشست گفت: این چندمین جلسهای است که فیلم مرمت شدهای را اکران کردیم. تم مشترک این آثار تنهایی بود که به حال و هوای این روزهایمان نیز نزدیک است. امروز آخرین برنامه سینماتک دوشنبههای خانه هنرمندان ایران در سال جاری برگزار میشود.
محسن آزرم در این نشست گفت: خیلی خوشحالم که بعد از مدتها فرصتی شد که برای این فیلم به اینجا بیایم. در راه که میآمدم، به این فکر میکردم که سالهاست این فیلم را دوست دارم و هر سال چند مرتبه آن را میبینیم. مانند بسیاری از فیلمهایی که آنها را دوست دارم و دیدنشان را به دیگرانی هم توصیه کردهام. اما خودم سرجمع کمتر از ۶۰۰، ۷۰۰ کلمه درباره آن نوشتهام. داشتم به این موضوع فکر میکردم که داستان قفل شدن خودم چیست که نتوانستم برای این فیلم بنویسیم. بنابراین بخشی از مصاحبه سوزان سانتاگ با مجله رولینگ استون را به خاطر آوردم که جاناتان کات در آن از سوزان سانتاگ میپرسد: چرا تا الان درباره عشق ننوشتید و سانتاگ میگوید: اگر راستش را بگویم، میترسم. جاناتان از او علت ترس را میپرسد و سانتاگ میگوید: نوشتن از عشق، دست آدم را پیش بقیه رو میکند.