АЛАМЗАДА-53… (Иккинчи фасл)
* * * Ана-мана дегунча кеч тушди. Одатига кўра, Севинч «мол» йиғиштириш палласида бозорда бўларди. Иш битиб, Лайлони кузатгач, Жасурга юзланди. У хотиржам эди. Тезроқ рухсат тегишини кутиб, қур-қур Севинчга ер остидан қараб қўярди. — Жасур, хунук гаплар эшитиб қолдим, — шошилмай гап бошлади Севинч. — Шу ростми? — Қанақа гап, опа? — ҳеч […]